Niezwykle pomocna dla osób zakochanych w kulinariach, okazała się obieraczka Julienne, która pozwala im w sposób niezwykle finezyjny dekorować potrawy i talerze. Nie uświadczymy już restauracji, w której podano by nam danie bez charakterystycznego zawijasa z marchewki czy innego warzywa. I nie chodzi tu bynajmniej wyłącznie o restauracje z gwiazdkami Michelina.
Technika krojenia i pochodzenie obieraczki Julienne
Nóż Julienne, nazywany również obieraczką, gdyż do złudzenia ją przypomina, pozwala na szybkie pokrojenie warzyw w zasadzie bez użycia do tego siły.
Technika krojenia nożem Julienne polega na krojeniu, głównie warzyw, na podłużne, cienkie paski o długości około pięciu centymetrów i średnicy mniej więcej dwóch milimetrów. kroimy tak głównie marchew, buraki, selera, ziemniaki czy pory. Przygotowane i podane w ten sposób warzywa zamieniają najprostszą potrawę w wykwintne danie. Pamiętać należy, by przed przystąpieniem do krojenia warzywa dokładnie umyć.
Nie do końca wiadomo, skąd wzięła się nazwa noża. Pewne jest jedynie użycie jej po raz pierwszy w 1722 roku w książce kucharskiej pod tytułem „Le Cuisinier Royal”, której autorem był François Massialota.
Ciekawostką jest fakt, iż taki sposób krojenia nie jest jedynie domeną kuchni europejskiej, ponieważ spotkamy go także w kuchni chińskiej.