Miesiąc: październik 2016

Jeżeli jesteśmy już pewni, że nasze dziecko z chęcią będzie używało sztućców, możemy spokojnie zdecydować się na ich zakup.

Na co zwrócić uwagę?

Kwestia bezpieczeństwa jest oczywista, w następnej kolejności postawmy na estetykę. Najlepiej, jeśli zdecydujemy się na kolorowe sztućce dziecięce, po prostu ładne, sprawiające, że maluchy z przyjemnością będą ich używały. To bardzo ważne, ponieważ na rynku z akcesoriami kuchennymi niewiele jest naprawdę atrakcyjnych sztućców przeznaczonych dla najmłodszych, nie wspominając już o sztućcach używanych przez dorosłych, dlatego warto się postarać podczas ich szukania.

Jeżeli chcemy nauczyć nasze dziecko samodzielnego spożywania posiłków, skorzystajmy z wielu dostępnych rozwiązań, które uczą w formie zabawy. Jednym z takich przykładów jest obrotowa łyżeczka, która posiada odważnik, dzięki któremu jedzenie z łyżeczki nie spada, jak w przypadku klasycznej małej łyżki, co po prostu zniechęca malucha do dalszego próbowania. Z kolei łyżeczka wyglądająca jak łuk ułatwia dziecku trafienie do buzi. Nauka poprzez śmiech zawsze się sprawdza.

Sztućce dla dzieci kosztują mniej więcej pięćdziesiąt złotych. Cena ta dotyczy również tych specjalnych, ułatwiających naukę. Nie jest to wygórowana cena za naprawdę fajną metodę nauki samodzielnego jedzenia.

Niezwykle pomocna dla osób zakochanych w kulinariach, okazała się obieraczka Julienne, która pozwala im w sposób niezwykle finezyjny dekorować potrawy i talerze. Nie uświadczymy już restauracji, w której podano by nam danie bez charakterystycznego zawijasa z marchewki czy innego warzywa. I nie chodzi tu bynajmniej wyłącznie o restauracje z gwiazdkami Michelina.

Technika krojenia i pochodzenie obieraczki Julienne

Nóż Julienne, nazywany również obieraczką, gdyż do złudzenia ją przypomina, pozwala na szybkie pokrojenie warzyw w zasadzie bez użycia do tego siły.

Technika krojenia nożem Julienne polega na krojeniu, głównie warzyw, na podłużne, cienkie paski o długości około pięciu centymetrów i średnicy mniej więcej dwóch milimetrów. kroimy tak głównie marchew, buraki, selera, ziemniaki czy pory. Przygotowane i podane w ten sposób warzywa zamieniają najprostszą potrawę w wykwintne danie. Pamiętać należy, by przed przystąpieniem do krojenia warzywa dokładnie umyć.

Nie do końca wiadomo, skąd wzięła się nazwa noża. Pewne jest jedynie użycie jej po raz pierwszy w 1722 roku w książce kucharskiej pod tytułem „Le Cuisinier Royal”, której autorem był François Massialota.

Ciekawostką jest fakt, iż taki sposób krojenia nie jest jedynie domeną kuchni europejskiej, ponieważ spotkamy go także w kuchni chińskiej.